Dit was echt een topjaar! De blog is eigenlijk te lang, maar had makkelijk nog veel langer gekund…
Surprise!
Paulien werd 30. Met haar L. bedacht ze dat hij iedereen uitnodigde voor een surpriseparty voor haar verjaardag (zogenaamd als verrassing voor haar), maar samen planden ze een huwelijk als verrassing voor hun gasten. Lekker thuis, ongedwongen, een fijne ceremonie. Wel trouwen, maar geen zin in de poespas van een hele trouwdag. Wat een geweldig idee!
De gasten kregen een mailtje dat Paulien om 19.30 uur verrast zou worden en waren keurig op tijd. Ik mengde me tussen de gasten als collega: kleuterjuf in Schiedam. Dat ging goed totdat iemand vroeg of meester X nog steeds op school was. Met een vuurrood hoofd bekende ik mijn leugen en vertelde dat ik bij de verrassing hoorde. (Bij latere verrassingshuwelijken kwam ik pas tevoorschijn als ik in actie moest komen. Weer wat geleerd).
Paulien werd met veel gejoel onthaald, maar toen ze vertelde dat zij ook een verrassing had en dat zij en L gingen trouwen, werd het heel stil. Mensen waren letterlijk met stomheid geslagen. Ik trok mijn toga aan, nam het woord en merkte dat iedereen wel even nodig had om aan het idee te wennen. Dus gaf ik ze een paar minuten om de lippen te stiften en het haar leuk te doen (‘u wist ook niet dat u naar een huwelijk ging’), voordat ik begon. Het duurde even voordat mensen blij waren met deze verrassing, maar door de liefdevolle aandacht van P & L voor hun gasten, de warme verhalen en de ongedwongen sfeer – precies zoals ze wilden – werd het een avond om nooit te vergeten.
In 2007 heb ik meerdere verrassingshuwelijken mogen doen, die me zo helder voor de geest staan. Ze zijn zó leuk, dat ik hoop dat meer mensen dit gaan doen!
Kan ik ook skiën in die trouwjurk?
Tj & T trouwden in Winterberg. Een supersportief stel dat skiënd naar hun ceremonie wilde. Dus vroeg T in de winkel of ze kon skiën in haar trouwjurk. Deverkoopster keek T geschokt aan en zij koos maar de jurk die het lekkerst zat.
Helaas was het warm met veel regen toen het trouwweekend aanbrak. Geen sneeuw, niet skiën. Er was een alternatief programma en de ceremonie was in een oude boerenschuur op een berg, verwarmd door open vuur. Bruidegom Tj was emotioneel tijdens de ceremonie. We wisten allemaal dat zijn vader ziek was en dat gaf extra lading.
Een huilende bruidegom werkt aanstekelijk en in no time huilde bijna iedereen (zelfs de ambtenaar). Ik nam een slokje water en vroeg aan de zaal: ‘Heeft u ook zo’n last van de rook?’ Fijn om even samen te lachen en wat was hier goed voelbaar waar trouwen echt om draait: de liefde vieren met wie je dierbaar is. Je zegeningen tellen kan ook prachtig in een oude schuur.
Griekenland
René en Natascha hadden een aantal zomers de animatie voor een Grieks clubhotel verzorgd. Ze waren tot over hun oren verliefd; op elkaar, maar ook op dat deel van Griekenland, de sfeer en de Grieken. Met de hoteleigenaar bouwden ze een warme band op en toen hij vroeg of ze er wilden komen wonen, bracht hij ze in een lastig parket. Diep van binnen wilden ze het graag, maar een toekomst bouwen op animatie in Griekenland, durfden ze niet aan. Bovendien wilde Natascha niet wonen in een land waar de rolverdeling tussen man en vrouw misschien wel klassieker is dan de historie van het land.
Natascha en René staan inmiddels voor de klas en gaan jaarlijks met vakantie naar Griekenland. De hoteleigenaar ontvangt ze als eregasten en vraagt hen steeds of ze al gaan trouwen en of ze dat in Griekenland komen doen. En eigenlijk bracht hij ze op het idee….
Dus vlieg ik naar Griekenland en word opgehaald door een stralende René, die met Natascha intens geniet van het samenzijn met de intieme groep familieleden en vrienden. De ontvangst is superhartelijk en ik leer snel iedereen kennen.
Het weer is prachtig en de sfeer is ontspannen. Ik ga gezellig naar de markt met Natascha en haar vriendinnen. René doet balspelletjes bij het zwembad. Het hotelpersoneel is samen met vrienden bezig om een stukje strand te versieren.
René maakt een flitsende entree als hij zich voor de ceremonie laat afzetten door een snelle boot. Natascha ziet er prachtig uit als ze door haar vader wordt weggegeven. In een ontspannen Griekse sfeer geven ze elkaar het jawoord met hun voeten in zee. Het is een heerlijke ceremonie, zowel om te doen als om bij te zijn. Er wordt gelachen en gehuild en er is een diepe verbondenheid voelbaar. Wat een feest om bij te zijn; om deel van uit te maken!
En dan barst het feest los! Na de champagne is er een animatieprogramma voor het bruidspaar, verzorgd door familie en vrienden. Aan een hele lange tafel volgt dan – natuurlijk onder een stralende Griekse sterrenhemel – een ongedwongen en heerlijk diner. Tussendoor wordt er gedanst op Griekse muziek. Het bleef nog lang onrustig in het Griekse clubhotel…
Ben je benieuwd of 2008 ook zo’n leuk jaar was? Je leest het binnenkort!